Ongenode gasten

Vorige week hebben we bezoek gehad van ongenode gasten. 

Het begon met Peter en z'n dochtertje. Die kwamen 's middags naast ons staan op de camping en begonnen een praatje. Alleen eindige dat praatje pas om 0.00u 's nachts. Al onze hints mochten niet baten en hij bleef maar kletsen. Na hem eindelijk afgepoeierd te hebben, genoten we van onze welverdiende nachtrust. Tot Peter ons 's ochtends vroeg weer vrolijk wakker klopte. We hebben hem een halfuur laten kloppen tot onze ergernis tot het toppunt was gerezen. Na de deur open gedaan te hebben bleek hij voor onze camper te zitten met zijn tafel, stoel, dochtertje en broodjes om met ons te gaan ontbijten. Toen hebben we duidelijk gezegd dat we nog lagen te slapen en dat hij ons met rust moest laten. Hij begreep niet dat we zijn broodjes niet wilden en we nog niet uitgeslapen waren. Nadat we de deur voor z'n neus dichtgesmeten hadden begreep hij het eindelijk en vertrok hij met z'n hele hebben en houwen. 

De volgende gast kondigde zich die avond aan. We zagen een beest rennen over het aanrecht. Wat was dat? Na een inspectie bleek dat we een muis aan boord hadden. Hij verstopte zich vlug onder onze stoelen in de cabine en we konden hem niet vangen. Toen maar gaan slapen en de volgende dag een muizenklem gekocht. Tot op heden nog geen vangst. We gaan er maar vanuit dat tie weg is om ons gemoed gerust te stellen. 

Verder hebben we kakkerlakken op bezoek gehad, groene sprinkhanen, een dozijn vliegen die letterlijk op onze lip kwamen zitten, honden die het vooral heel leuk vinden om aan Li te likken (de grootste hondenhater op de wereld) en hadden we een kat die kwam buurten. De kat hielp tenminste nog met de vaat, dat kunnen we van de andere gasten niet zeggen. Helaas had de kat geen trek in de vacature van muizenvanger. 

Ook hebben we vorige week een flink aantal kilometers gereden. We zijn nu bijna in de buurt van Brisbane. De weg tussen Mackay en Rockhampton is ongeveer 400km met vooral hetzelfde uitzicht en niks te beleven onderweg. Om je mind een beetje scherp te houden, werden er quiz vragen langs de weg gezet, zoals wat is de hoogste berg van Queensland? Een kilometer verderop stond dan het antwoord. We wilden overnachten aan zee in Stanage, 100 km gravelroad vanaf de grote weg. Onze benzinevoorraad begon te slinken, maar we dachten dat we Stanage wel zouden halen. Niets was minder waar. Het wijzertje akte ineens wel heel snel en na 15 km gereden te hebben begon ineens het lampje te branden. Oei. Toen maar terug naar het dichtstbijzijnde tankstation 40 km verderop, waar we eerder vrolijk voorbij waren getuft. We hadden Jonas croissantjes beloofd als tie het zou redden, dus hij hield het vol tot aan het tankstation. Toen was het alleen al 16.30u. We besloten om bij het tankstation te overnachten en de volgende dag opnieuw een poging te wagen om naar Stanage te rijden. 

De volgende dag bleek dat het geen verkeerd besluit was geweest, want de weg was een ellenlange stofweg. Maar we hebben wel heel veel kangoeroe's en een cassowary gezien onderweg. Tijdens onze pauze kwamen we erachter dat Jonas niet stofdicht is. Op het aanrecht, op de kussens, everywhere stof. Toen we in Stanage de achterklep open deden kwamen we erachter dat het stof op het aanrecht nog wel mee viel. Achterin was 1 grote zand / stofbak. De schoenen waren rood, de hangmatten, de gordijnen, de stoelen, de tafel en het prikbord. Alles een beetje afgeklopt, maar er was weinig eer aan te behalen. We zaten zelf ook onder het stof en we moesten de weg nog terug. Dus de hangmatjes opgehangen en genoten van het uitzicht. 

Vrijdag zijn we de stofweg weer terug gereden en hebben we weer veel kangoeroe's gezien. Die middag zijn we op een gratis camping gaan staan vlakbij Rockhampton. Toen we aan het koken waren, viel het gas ineens uit. Na wat inspectie bleek de hele gasfles leeg te zijn. Gelukkig kwam net de eigenaar van de camping eraan en aan hem gevraagd waar we de gasfles konden vullen. Dat bleek alleen niet in de buurt te kunnen. Maar hij had nog wel een gasfles thuis staan van 35 jaar oud. Even later kwam hij aangescheurd met halfvergane dozen, waar een gasfles uit 1984 uitkwam. Maar hij werkte prima! Lekker gegeten en we mochten hem tot de volgende dag houden voor ons ontbijt. 

Het weekend hebben we in Rockhampton gestaan en zijn we zondag weer naar de kerk geweest. Deze keer was het een voormalige bioscoop. We hebben nog nooit zo lekker gezeten tijdens een kerkdienst!

Gister zijn we overgevaren naar Keppel Island. Hier waren hele mooie stranden en hebben we gewandeld en gesnorkeld. Was weer super mooi! De boot halen was weer net zo stressvol als de andere keer. Toen we uit de zee kwamen hadden we nog 3kwartier om naar de aanlegplaats te gaan, maar dat was nog een heel eind lopen, waarbij we over losse stenen een berg op moesten klimmen en een smal pad weer naar beneden. Gauw onze natte spullen uitgetrokken en zo snel mogelijk naar de aanlegplaats gegaan. Pfoe wat was dat zweten! Maar we waren keurig op tijd en de boot kwam tegelijkertijd met ons aan. 

Vandaag een klein stukje gereden, boodschappen gedaan, een tour naar Fraser Island geboekt en een kaartje voor het vuurwerk in Sydney met Oud en Nieuw. 

En nu duiken we weer heerlijk onze hangmatten in, terwijl NL ontwaakt. Stiekem toch wel wat leedvermaak ;)