Heaps of weeds

We hebben jullie het hele jaar nog niks vertelt.
Maar hier dan toch een update hoe het met ons is gesteld.

Voordat we begonnen met werken, vierde we in Sydney nog Oud en Nieuw. We hadden een ticket gekocht voor toegang tot het park om de vuurwerkshow te zien. We hadden een hele mooie plek verovert op een muurtje waar we over iedereen heen keken. Prachtig uitzicht op de Harbour Bridge en het Operahouse. Om 21.00u kregen we vast een voorproefje van de show en dat was al super mooi om te zien. Tussen 21.00u en 00.00u vooral veel kou geleden, want er stond een ijzige wind. Op een gegeven moment heeft Li een slaapzak gehaald en daar hebben we ons toen in gehuld. Dat was beter te doen. Eindelijk was het dan tien sec. voor twaalf. Er werd luidkeels afgeteld en precies om 00.00u begon de vuurwerkshow. Het was prachtig om te zien. Na 12 ademloze minuten wenste we iedereen om ons heen happy new year. Daarna was het tijd om weer naar Jonas te gaan. Die hadden we dichtbij geparkeerd zodat we niet ver hoefde te lopen. Dit bleek toch niet zo handig. Heaps of mensen die daar liepen en de weg blokkeerde. We hebben een uur moeten wachten voor we eindelijk konden gaan rijden. We gingen illegaal slapen op een parkeerplaats met toilet. De volgende ochtend bleek dit recht tegenover een politiebureau te zijn. Maar wij hebben heerlijk geslapen.

Toen was het tijd om aan de slag te gaan. We maakte kennis met Dom en Elizabeth. Onze baas en zijn vrouw. We mochten met Jonas op het erf staan. Er was een douche, wc, wasmachine en droger waar we gebruik van mochten maken. En niet te vergeten ook een zwembad. Ook had Dom allemaal flesjes water staan die we onbeperkt mochten drinken. We zouden elke week van maandag tot en met zaterdag van 06.00u tot 14.00u werken. Maar de praktijk wees anders uit.

De volgende ochtend ging 05.10u onze wekker. Vol goede moed stapten we ons bed uit. We begonnen die dag met wieden bij onbekend gewas. We hebben die dag 17 rijen onkruid vrij gemaakt. Toen was het 14.00u en hadden we vreselijk last van onze rug. Net 2 oude omaatjes dus we lieten het daarbij voor die dag.

Dag 2 gingen we een of ander plantgewas wieden met mega onkruidsels. Gelijk het 1e uur onze vingers hieraan open gehaald. Later hoorde we dat dit kool was. Die dag wisten we nog niet dat we deze kool nog vaak gingen zien. Om 14.00u moesten we nog 2,5 rij wieden. Dit hebben we toen afgemaakt. Ruim 9,5 uur gewerkt.

De 3e dag was een zaterdag. Toen begonnen we om half 6 omdat het die dag erg heet zouden. Het zou meer dan 40°C worden. We gingen naar een andere boerderij met allemaal hortensia's. Hier waren netten gespannen zodat we minder last van de zon zouden hebben. Om 11:45u moesten we stoppen van Dom want het werd te heet. We zijn het zwembad ingedoken en hebben nog een wasje gedraaid.
In de middag was het 46° C. Zelfs Jor zweette hele straaltjes. Li zat pal naast de koelcel maar niks mocht baten. We zijn beide een beetje gesmolten.

Maandag weer gewerkt. Het was 22 graden met regen. We zijn verder gegaan bij de hortensia's van zaterdag. Het waren 41 rijen van 35 meter. Met op elke rij 67 plantjes. In totaal dus 2747 plantjes gewied in 2 dagen tijd. Ondertussen kennis gemaakt met Santo, een Colombiaanse gast die stage loopt bij Dom en bij ons op het erf woonde. Hij kreeg al gauw de naam Sloffel, want hij slofte de hele dag maar een beetje rond. Hij zei geen boe of bah. Maar hij knikte en lachte af en toe wel naar ons. Die avond gaf hij ons een zak met voedsel van de KFC: patat, coleslaw en aardappelpuree. Dat lustte hij zelf niet dus bracht hij het bij ons. De officiële kennismaking was een feit.

Ook maakte we kennis met Rex, Jack en neef Gijs. Rex is een jonge herdershond aan een ketting. De 1e dagen liepen we daar bibberend langs omdat hij zo blafte en gromde. Toen kwamen we er achter dat hij banger voor ons was dan wij voor hem. We konden hem niet eens aaien, omdat hij zo bang van ons was. Na een week kon Jor hem aaien en na 2 weken kwam hij zelf om te knuffelen. Li en Rex bleven nog steeds uit elkaars buurt. Jack is de hond van grootpapa. Hij is erg sloom en bejaard. We dachten dat hij geen vlieg kwaad zou doen maar niets bleek minder waar. Hele nachten heeft dat beest staan blaffen en janken. We sliepen vreselijk slecht door dat dier. De laatste week waren we het zo zat dat we s' avonds aan het eind van onze straat gingen staan om te slapen.
Neef Gijs is de neef van Dom en woont voor 2 jaar in Australië. Dom zn familie komt oorspronkelijk uit Italië. Neef Gijs woonde ook bij ons op het erf maar werkte niet op de boerderij. Hem zagen we dus vooral savonds langlopen. Van hem weten we zijn echte naam niet.
We hebben ons rotgelachen als neef Gijs, Rex riep. Hij klonk net als een schaap. Reeeeeexx!!

Dinsdag maakte we kennis met buurman Jeannie. Ook bij hem hebben we geen idee wat zn echte naam is, maar je moet het beestje toch een naam geven. In zijn buurt rook het altijd naar soep. Dit komt dus omdat hij een farm heeft met kruiden en specerijen. Buurman Jeannie zag ons wieden en maakte een praatje met ons. Hij vroeg waar onze handschoenen waren en vond het onacceptabel dat Dom die niet aan ons had gegeven. Zelfs toen we zeiden dat we ze niet nodig hadden, zei hij Dom te gaan vermoorden. Toen we dit Dom vertelde hoorde we dat buurman Jeannie zn schoonvader is. Ook ontmoette we grootpapa, hij woont naast Dom zn ouders en is Dom zn opa. Hij loopt rond op de farm met een rugband over zn blousse. Die middag kregen we onze handschoenen want we moesten houtsnippers in bakken doen. Die we daarna om hortensia's strooidde om het onkruid tegen te gaan.

De volgende dag waren we zo gaar als een klontje. Elke dag de wekker om 05.10u viel toch een beetje tegen. We kregen die dag hele hoge struiken om te wieden. Vol met spinnenwebben en hoog onkruid wat er bijna niet uit ging. Al met al waren we er goed klaar mee die dag. Gelukkig mochten we naar de lunchpauze verder met de houtsnippers bij de hortensia's.

De volgende 2 dagen moesten we ook in de ochtend wieden bij de hoge struiken. En na de lunchpauze kregen we dan een ander klusje. Hortensia's en andere takken markt klaar maken, verder met de houtsnippers en kunstmest strooien.

Zaterdag stonden we net naast ons bed toen we bericht kregen dat we pas om 07.30u zouden beginnen. We moesten kool knippen en dat kon niet met harde wind. We moesten dus wachten tot de wind minder was. We sprongen gauw ons bed weer in en hebben nog een uurtje geslapen. Dat het hard waaide hadden we al gemerkt. Er waaide snachts steeds een TL balk tegen Jonas aan. Midden in de nacht toen nog Jonas verplaatst. Die dag de kool geoogst waar we die week ervoor gewied hadden. En in de schuur markt klaar gemaakt samen met de vrouw van Dom. Om half 5 waren we klaar. Die week in totaal 50,5 uur gewerkt.

Zondag was koud en regenachtig. We hebben geslapen en gerelaxd. Deze zondag stond in het teken van heimwee. We wilde allebei naar huis. Li wou naar huis omdat haar opa longontsteking had en Jor wilde graag haar oma zien. Ook miste we onze andere familie en vrienden erg.

Maandag maakte we kennis met de rest van Dom's team. Ze waren allemaal terug van vakantie. 3 vrouwelijke chinezen, 1 mannelijke en een sluipmoordenaar. Officieel heet hij Ranger maar hij sluipt de hele dag rond in de schuur en over het veld. Voor je het weet staat tie naast je in je oor te fluisteren. Daarom noemde we hem sluipmoordenaar wat we al snel afkortte naar Sluipie. Die dag gingen we met zn alle nieuwe koolplantjes poten. 60.000 stuks. Om half 4 waren we hier mee klaar maar Dom had nog een bestelling voor kool dus moesten we die ook nog oogsten en marktklaar maken. Om 18.00u waren we eindelijk klaar. 12 uur gewerkt. Douchen, eten en slapen en heel veel meer konden we niet doen.

Wij zijn de 1e Nederlandse backpackers die bij Dom op de farm werken. Uiteraard moesten we ons eerst bewijzen, maar na dag 1 was Dom overtuigd en mochten we blijven. We vroegen na een paar dagen of hij blij was met ons als Nederlanders. Hij zei dat hij super blij met ons was en nog nooit zulke goede backpackers had gehad. Hij had met zn vrouw over ons gehad en ze hadden besloten dat we in het fotoboek moesten komen. Hierin komen alle goede werknemers, zodat ze niet vergeten worden. Op onze laatste dag zei Dom dat als er weer Nederlanders zouden komen dat de meteen aangenomen worden. Echt leuk om te zien dat hij zo tevreden met ons is.

Toen brak de ergste dag aan. We waren moe en hadden vreselijk onkruid wat helemaal in de struiken gewikkeld zat. Dit moest met er met beleid uitgehaald worden en kostte uren. Jor was het na 1 plant al zat en begon er toch aan te trekken. Aanleg voor knopen ontwarren heeft Jor niet. Ook Li was er vrij snel klaar mee. Moedeloos sleeptte we ons door de struiken. Ook was het bloedheet die dag. Na dit vreselijke onkruid kregen we nog een ander stuk waar we moesten wieden. Om 12.00u werden we daar weggeplukt en moesten we in de schuur hortensia's marktklaar maken. Om 14.30u waren we klaar. Ellelange, dramatische, hete dag.
Gelukkig waren we de volgende dag vrij.

Donderdag weer bizar lange dag. 11 uur gewerkt. Donderdag bij Bud (de man waar we 1 dag proef hadden gedraaid en ons doorgestuurd had naar Dom omdat hij geen werk had voor 2) tomatenplantjes gepoot. 12.000 deze keer: easy;)
Dit deden we samen met wat andere backpackers. In de tijd dat zij 1 rij deden, deden wij er 2. Toen begrepen we pas echt waarom Dom zo blij met ons is.
Daarna weer terug naar Dom om hortensia's marktklaar te maken. Tot half 6 in de schuur gewerkt.

Vrijdag regende het pijpenstelen. We hulde ons in regenpak en pikte de schoenen van de chinezen om die van ons te sparen. Zij werkte toch op de andere farm en hadden ze niet nodig. We moesten die dag het gaas waar de plantjes in staan hoger vastnieten aan de palen, zodat de plantjes niet gaan hangen van de regen. Gewapend met ons nietpistool stapte we de modder in. Na 2 uur waren we hier mee klaar. Toen belde Dom dat we de rest van de dag vrij hadden omdat hij niet wilde dat we ziek zouden worden van de regen. Heerlijke verassing. De hele dag in joggingbroek in Jonas gehangen.

Zaterdag regende het weer. We moesten bij de hortensia's nog de laatste rijen houtsnippers strooien. Na 11.00u begon het steeds harder te regenen. Van Dom mochten we stoppen maar als rasechte Hollanders hebben we het hele stuk in de stromende regen afgemaakt. Dom was trots op ons en voelde zich een beetje schuldig.

Zondag weer geluierd, gelezen en spelletjes gedaan. Maandag gingen we naar een 3e farm met Sloffel. We moesten plastic vervangen onder de struiken tegen onkruid. Super leuke klus.

Dinsdag weer kool geoogst en klaargemaakt. Woensdag waren we onverwachts vrij omdat het team gister nieuwe plantjes ging poten. Wij gingen niet mee poten maar kregen wel een dag vrij. We zijn toen naar Sydney gereden om het pakketje op te halen van Li dr ouders. Heerlijk pakket met kaas, drop en hagelslag. Daarna zijn we naar de Nederlandse winkel gereden. Hier hebben we fors ingeslagen: aardappelbolletjes, pakje erwtensoep met een rookworst, bamischijven, bitterballen en 2 zakken kruidnoten. Ook hebben in de zaak zelf gegeten. Li at erwtensoep en een frikandel speciaal en Jor haring en frikandel speciaal. Echt heel erg lekker.

Donderdag hebben we nog 4 rijen gaas hoger geniet. Daarna 2 velden hortensia's gewied en in de schuur hortensia's marktklaar gemaakt. Om 13.00u waren we klaar. Het werd weer heel heet dus mochten we weer eerder stoppen. Raar land dit, het is of heet of koud.

Vrijdag was onze laatste dag. We werden ingehuurd door grootpapa. We moesten hem helpen in de moestuin. Inplaats van onkruid trok Jor er goede bonen planten uit. Grootpapa was erg boos hierover. Maar hij praatte zo onduidelijk Engels dat we het allemaal niet zo goed begrepen. Later maakte hij er zelf wat grapjes over dus leek het wel weer in orde te zijn. Toen moesten we de oprit onkruid vrij maken. Vreselijk grote oprijlaan. Hier zijn we de rest van de dag mee bezig geweest. Op onze knietjes met een mesje onkruid tussen stenen vandaan halen. Wat een rotwerk. En nee moeders dit betekend niet dat we dit thuis ook kunnen doen.

Afgelopen zaterdag hebben we Jonas uitgemest. Gereinigd van top tot teen. We hebben al onze kleren, tassen, schoenen en beddengoed gewassen. Ook al het zand en stof is weer weggepoets.

Vandaag ontbeten we heerlijk met brood, hagelslag en kaas. Thanks fam. van Li. Voor het eerst in lange tijd genoten wij weer van een boterham. Daarna zijn we op weg gegaan naar Sydney. Jor had een afspraak bij een NL kapper staan. Na een uur rijden, stonden we voor haar deur. Haar bel deed het niet en na wat berichten bleek dat ze ziek op bed lag en dit vergeten was te melden. Jor was haar lange en dikke haar zo zat dat we maar naar een andere kapper gereden zijn. Met resultaat want Jor voelt zich weer kilo's lichter. Alhoewel, eigenlijk is Jor aangekomen. Een hele kilo erbij. Pfoe.. dat heeft ze geweten. Sinds die extra kilo noemt Li, Jor namelijk vetzakje. Na de kapper hebben we Jonas van buiten helemaal schoon gemaakt. Het duurde even voor we een carwash gevonden hadden waar het niet vreselijk druk was en Jonas er helemaal in pastte. Ook hebben we vandaag ons verdiende geld naar de bank gebracht. We zijn nog naar Medicare geweesr voor Jor haar zorgverzekering, maar die was helaas gesloten. Verder hebben we ons vandaag rot gezocht naar een Coles waar we konden parkeren. Alle parkeergarages zijn te laag voor Jonas. Echt drama om te parkeren in Sydney. Eindelijk na 3 pogingen er 1 gevonden waar we in de buurt op straat konden parkeren. Toen dat eindelijk gelukt was gingen we op zoek naar een plek om te overnachten. Ook dit was drama. 5 plekken afgereden, maar de wc's zouden savonds sluiten of waren super smerig, of we konden er niet parkeren. Uiteindelijk waren we het zo zat dat we weer terug wilde rijden naar Hornsby waar we de afgelopen nachten gestaan hebben. Dit was nog een uur rijden. Halverwege bedacht Jor ineens dat we in het park konden gaan staan waar we met Oud en Nieuw waren. Dit was gelukkig niet zo ver. Nu staan we heerlijk in het park met uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera house. Morgen nog even een nieuwe poging wagen bij Medicare, de laatste boodschapjes doen en dan zijn wij klaar voor de vakantie. Morgen gaan we namelijk Pit (zusje van Jor) en Sander (broertje van Li) ophalen op het vliegveld. Ze komen hier 2 weken vakantie vieren. Pit en Sander zijn zojuist de lucht in gegaan en hopen over 24 uur te arriveren. Wij hebben er zin in om ze weer te zien!

Voor de mensen die ons nog steeds missen: we zijn over de helft van onze reis. We zitten op dag 105 van de 180. Nog 11 weken en dan zit het er al weer op! Hou nog even vol ;)

Ps: heaps is een Australisch woord voor: heel veel!